Terug thuis!

Gisteren ben ik geopereerd aan men liesbreukje. De operatie is goed verlopen. Ik heb er zelf weinig van gemerkt, ik weet alleen dat er heel veel mensen met witte jassen mij telkens wilde uitkleden en aanraken.

Vanochtend mocht ik na een nachtje, samen met mama, in het ziekenhuis te hebben geslapen naar huis.

Ik heb eigenlijk nergens geen last meer van en mag ook alles weer doen wat ik voordien deed. Ik ben zelfs vanmiddag al even buiten gaan wandelen samen met mama en papa.

Vanavond ga ik lekker samen met papa voetbal kijken. Mama is vanavond samen met opa taarten bakken in Antwerpen op de Piva. Ik hoop dat ik snel eens een stukje van zo'n lekkere taart mag proeven!

4980 gram

Vandaag was het weer zo ver. Het was donderdag dus dan word ik weer gewogen en gemeten.

En ja hoor, ik was weer goed bijgekomen en gegroeid! Ik weeg nu al 4980 gram en 58,2 cm lang, dus ik ben weer meer dan 300 gram aangekomen deze week.

Vandaag is ook de laatste dag dat papa me op belt via Skype, want morgen is hij terug thuis!

Skype

Papa is voor zijn werk naar Palo Alto in California, hij moet daar 3 dagen gaan vergaderen. Dus afgelopen nacht was ik alleen met mama thuis, tot nu toe heb ik daar nog niet veel van gemerkt. Ik krijg nog steeds eten wanneer ik erom vraag, een schone luier wanneer het nodig is en ik mag nog steeds vaak mee gaan wandelen en auto rijden.

Vanmiddag heb ik voor de eerste keer met papa gebeld over Skype. Hij vond het heel leuk dat hij mij kon zien. Vanavond gaan we papa weer opbellen.

Onderzoek Sophia ziekenhuis

Gisteren zijn we naar het Sophia kinderziekenhuis geweest zodat de chirurg en de anesthesist mij konden onderzoeken, en ze papa en mama konden gerust stellen.

Ik wordt binnen de 4 weken geopereerd, en exacte datum weten we nog niet. Die krijgen we 7-10 dagen voor de effectieve datum te horen. Ik heb wel geluk, want de kindjes worden dagelijks op geboortedatum geopereerd, dus waarschijnlijk ben ik de eerste van de dag.

Ik moet wel een nachtje blijven slapen in het ziekenhuis omdat ik nog geen 3 maanden oud ben.

De dokters zijden dat het een simpele operatie is die ze heel vaak doen, dus dat we niet bang hoefde te zijn. Maar het blijft toch altijd een beetje spannend.

Vandaag wordt het heel mooi weer. Vanochtend gaan we even naar Breda nog wat spulletjes voor mij kopen. Vanmiddag ga ik met papa naar Bubbels wandelen, want het eten van de vissen is bijna op.

Morgen ga ik even naar papa kijken als hij gaat voetballen!

Pasfoto's

Vandaag zijn we pasfoto's gaan maken voor men Nederlandse ID-kaart en Belgisch paspoort. Ik was goed wakker toen we thuis vertrokken. Maar door de rit in de wandelwagen was ik in een diepe slaap terecht gekomen. Bij de fotograaf probeerde ze me wakker te maken, maar daar had ik niet veel zin in. Laat me toch lekker slapen als ik slaap!

Na een minuutje of 5 heb ik het dan toch maar opgegeven en ben ik maar wakker geworden. En heeft de fotograaf een mooie pasfoto gemaakt.

Vervolgens gingen we naar het gemeentehuis om mij Nederlandse ID-kaart aan te vragen. Maar blijkbaar kan je op het gemeentehuis in Hoogerheide na de middag enkel terecht op afspraak. Nu gaat mama morgen ochtend of anders papa 's avonds even langs het gemeentehuis om mijn ID aan te vragen.

In de late namiddag heeft iemand van het Sophia ziekenhuis gebeld. We mogen vrijdag namiddag langs komen voor een intake gesprek. De dokter gaat me dan nog maar eens onderzoeken en nadien beslissen wat en wanneer er iets moet gebeuren om mij beter te maken.

Liesbreukje

Afgelopen maandag om 6u00 's ochtends dachten mama en papa dat ik misschien een liesbreukje had. Ik zelf dacht dat mama en papa weer aan het overdrijven waren, want ik had nergens last van. Mama heeft toch maar de huisarts gebeld en we mochten om 12u30 langs komen. En ja hoor de huisarts bevestigde toch het vermoeden van mama en papa. Ik heb een liesbreukje. Dit was minder leuk nieuws, want ze kunnen mij enkel helpen door een operatie uit te voeren. De huisarts heeft dan ook maar meteen een brief naar een chirurg gefaxt.

Dinsdag middag begon ik toch wel een beetje last van mijn liesbreukje te krijgen. Tegen dat papa 's avonds thuis kwam begon ik zoveel pijn te krijgen dat ik maar besloot om alles bij mekaar te gaan krijsen. Nou ja voor zover ik dat kon. Hehe ze hebben het eindelijk door. Om 20u30 mochten we eindelijk bij de huisartsenpost in Bergen Op Zoom komen (dit was maar een half uurtje nadat we gebeld hadden, en papa en mama hadden dus geen tijd meer om hun avondeten op te eten).

Aangekomen bij de HAP waren er nog een paar mensen voor ons, maar dat maakte niet zo veel uit, want door de autorit had ik ineens minder pijn. Hmmm dat wachten duurt toch echt lang, als ik nu eens ga huilen, zou het dan sneller gaan? Hehe eindelijk aan de beurt. Wat doet die dokter nu? Hij begint overal te duwen. Waarom moet die mij nu nog meer pijn doen?

De arts van de HAP vertrouwd het toch niet helemaal. De bult is zo hard en je kan hem bewegen. Hij belt dan ook maar even met met kinderarts om te overleggen. Hmm ze kleden me terug aan, zonder iets te doen? Wat raar, ik heb pijn hoor, kan je me niet beter maken dokter? Wacht we lopen voorbij de auto, gaan we nu nog wandelen? Het is al donker hoor. Ah we gaan de spoed binnen, weer een andere dokter?

Na wat voelen is de kinderarts er toch zeker van, het is een liesbreukje. Wat doet ze nu? Ze duwt men darmpje terug naar binnen. Auw! Auw! Dit doet nog meer pijn. Wacht, wat voel ik nu? De pijn is bijna weg.

De kinderarts wil toch dat ik nog een nachtje in het ziekenhuis blijf om te zien hoe de nacht verder verloopt. Morgen zullen ze dan contact op nemen met het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam om te beslissen wat er moet gebeuren.

De nacht verloopt heel rustig, ik heb geen pijn meer en slaap lekker. Er wordt dus ook beslist dat ik niet met spoed geopereerd moet worden. Ze gaan gewoon een brief per post opsturen naar het Sophia kinderziekenhuis. Het Sophia ziekenhuis zullen papa en mama wel contacteren als ik aan de beurt ben.

Tot vandaag (zaterdag) heb ik eigenlijk niet veel last meer gehad van mijn liesbreukje. Papa en mama hebben ook nog niets van het Sophia kinderziekenhuis gehoord, dus we weten nog niet wanneer ik geopereerd kan worden.

Eerste echte uitstap

Vandaag ben ik voor de eerste keer echt ver weg van huis geweest. Ik ben naar de Prenatal in Breda geweest om nog wat cadeautjes voor mij te halen. Ik heb onder andere een draagzak, camping bedje en box tas gekregen.

Ik heb ook een Calma flesje gekregen. Ik weet nog niet zeker of ik hier van ga willen drinken. Zo'n stuk rubber in men mond, daar zal ik toch nog aan moeten wennen. Als ik hier soms uit moet gaan drinken.

We zijn bijna 3 uur weg geweest, en ik heb geen kik gegeven. Ik heb heel de tijd lekker liggen slapen. Dit was veel leuker dan heel de tijd in men bedje of box liggen. Ik hoop dat ik vannacht ook zo goed kan slapen. Want afgelopen nacht had ik niet heel veel zin om te slapen.

3600 gram

Vandaag ben ik weer gewogen en gemeten. Ik was 320 gram aangekomen ten opzichte van vorige week. Ik weeg nu 3600 gram! Ik ben ook weer 1 centimeter gegroeid.

Draaien van rug naar buik

Gisteren ben ik voor de eerste keer op eigen kracht van men rug naar men buik gedraaid. Mijn papa hoopt/denkt dat dit een eenmalige toevalstreffer was, want normaal moet ik dit pas na 4 maanden kunnen en niet na 2 weken.

Vanochtend ben ik mijn geboortebeer gaan ophalen op het gemeentehuis in Hoogerheide. Iedereen achter de balie wou mij natuurlijk zien. Ze vonden mij een mooie klein 'manneke'.

Nadien zijn we nog even langs Primera en van de Ven geweest. Dit was weer een leuke wandeling, maar toen we bijna thuis waren kreeg ik toch wel heel veel honger. Dat heb ik dan ook even laten horen.

Als ik op visite ga bij men oma en opa in België moet ik een ID-kaart hebben. Daar snap ik niet veel van. Deze is 5 jaar geldig, maar ik denk niet dat ze me dan nog herkennen als er op mijn ID-kaart een foto van nu staat.

Ik ben vandaag al heel veel wakker geweest, en heb ook heel veel honger. Het liefste wil ik om de 2 à 3 uur eten, en ben ook al heel de dag vrij onrustig. Mijn papa en mama hopen dat ik vannacht wat rustiger ben, maar daar ga ik nog eens goed over nadenken. Een beetje extra aandacht vind ik toch ook wel leuk ...

Op bezoek bij overgrootmoeder

Vandaag ben ik voor de eerste keer op bezoek geweest bij de mama van mijn oma. Ze was heel blij om mij te zien.

Ik vond de rit in de auto ook heel leuk, zo'n ritje is echt rustgevend. Ik heb goed kunnen slapen.

Vannacht heb ik niet zo goed geslapen, om 3u30 kreeg ik last van darmkrampjes en het duurde tot 7u30 voordat ze over waren en ik terug rustig kon slapen. Om 11u00 kwam er al weer visite dus echt lang heb ik niet meer kunnen slapen (moest nog eten en even in bad voordat de visite er was).

Overdag heb ik tot nu toe nog geen last van darmkrampjes gehad en heb ik dus goed kunnen bij slapen.

Eerste bezoek consultatiebureau

Vandaag was mijn eerste bezoekje aan het consultatie bureau (voor de mensen uit België 'kind en gezin' maar dan in Nederland). Ze hebben me gewogen en gemeten. Ik weeg 3,28kg en ben al 52cm.

Vanmiddag was er veel visite en heb ik veel leuke cadeautjes gekregen. Ik heb me er eigenlijk weinig van aangetrokken en heb lekker doorgeslapen.

Morgen is het een rustige dag. Als het weer het toe laat gaan we 's ochtends even wandelen en op bezoek bij Ardjan, jaja dit gaat men eerste bezoekje worden. 's Middags komen tante Sabine en oma nog even langs.

Eerste wandeling

Vanmiddag ben ik voor de eerste keer gaan wandelen. We zijn even naar het postkantoor en Blokker gelopen. Ik heb heel de tijd geslapen en dus weinig van de wandeling gemerkt. Zelfs op de slechte bestrating, toen ik door mekaar werd geschut, bleef ik rustig verder slapen.

Afgelopen nacht ben ik ook maar één keer wakker geworden om te eten. Dat vonden mijn mama en papa zeer fijn. Ze hopen dat ik voortaan altijd maar één keer per nacht voeding nodig heb. Maar ik weet nog niet zeker of ik dat een goed idee vind.

Geboorte gewicht gehaald

Vandaag heb ik mijn geboortegewicht terug bereikt! En mag ik dus vanaf nu ook naar buiten. Omdat het begon te miezeren kon het vandaag nog even niet, maar morgen gaan we voor de eerste keer in de wandelwagen naar buiten!

Het was ook de laatste dag dat de kraamverzorgster mijn mama en papa kwam helpen. We zullen haar hulp en goede raad zeker missen!

Dag 5

Vandaag heb ik mijn hielprik en gehoortest gekregen. Voor de uitslag van de hielprik moet ik nog 4 weken wachten. De uitslag van de gehoortest wet we al, die was goed.

De laatste twee nachten heb ik niet meer gehuild, mama en papa weten eindelijk dat ik graag snel, vaak en veel eet. Laat me niet wachten want anders eet ik toch niet en ga ik heel de nacht huilen.

Hier ben ik dan!

Vandaag om 19u40 ben ik geboren! Met mij en mamma gaat alles goed. We moeten wel een nachtje in het ziekenhuis blijven slapen, maar mogen morgen ochtend naar huis.

Mijn papa en mamma zijn heel blij dat ik ze me eindelijk kunnen vasthouden.